Σεργκέι Ιβανόβ και Βλαντιμίρ Πούτιν

Εδώ βρίσκεται και το κύριο πρόβλημα με την ανύπαρκτη αμυντική πολιτική της Ευρωπαικής Ένωσης, για την οποία ο Ιβανόβ σημειώνει:
«Ούτε η Τεχεράνη ούτε η Πιονγκγιάνγκ διαθέτουν διηπειρωτικούς πυραύλους ικανούς να πλήξουν τις ΗΠΑ, οπότε έναντι ποιού προστατεύεται η Δύση από αυτόν τον πυραυλικό δακτύλιο;
Όλα αποδεικνύουν ότι η Πράγα και η Βαρσοβία επιθυμούν μόνον να αποδείξουν την πίστη τους στην Ουάσιγκτον».
Τα σχέδια του Μπους για επίθεση εναντίον του Ιράν αναδεικνύουν με τον πιο κοφτερό τρόπο και το πιθανό κόστος που θα επιφέρει η απόφαση των κρατών της Κεντρ. Ευρώπης να αποτελέσουν τους πυλώνες της Pax Americana.

Η ειρωνεία είναι ότι το Ιράν βρίσκεται σε βαθύ σκότος σχετικά με το «πυρηνικό του πρόγραμμα» και οι φιλόδοξες προσπάθειες για παραγωγή εμπλουτισμένου ουρανίου είναι, προς το παρόν και για τα επόμενα πολλά χρόνια, μια καλοστημένη προπαγάνδα εσωτερικής εκμετάλλευσης αφού δεν διαθέτει την απαραίτητη τεχνολογία.

Ιρανός εργάτης

Ιρανικός αντιδραστήρας υπό κατασκευή

Αυτό αποδεικνύεται και από την ομολογία των Ιρανών προς τους ελεγκτές της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενεργείας (ΙΑΕΑ) ότι προτίθενται να εγκαταστήσουν σειρά 3.000 κεντροφύγων υψηλής ταχύτητας στον αμφιλεγόμενης σημασίας υπόγειο σταθμό της Natanz τον επόμενο μήνα.

Αχμαντινετζάντ

Όμως αυτό υποτίθεται ότι έπρεπε να έχει συμβεί εδώ και ένα χρόνο ενώ πολλοί ειδικοί αμφιβάλουν αν οι Ιρανοί επιστήμονες είναι σε θέση να το εγκαταστήσουν και να το λειτουργήσουν.

Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι το Ιράν έχει πέσει θύμα της ίδιας του εσωτερικής προπαγάνδας (αν και υποστηρίζει ότι χρειάζεται τα πυρηνικά μόνο για ειρηνικούς σκοπούς) και με τις επιθετικές φλυαρίες του Αχμαντινετζάντ δίνει αφορμή στους Αμερικανούς και στους Ισραηλινούς για επίθεση.

Ακόμη κι αν υπήρχε πιθανότητα παραγωγής ατομικής βόμβας μετά από κάποια χρόνια, η εξουδετέρωση του λαθρεμπορικού δικτύου του Πακιστανού Αμντούλ Καντίρ Χαν αφήνει το Ιράν χωρίς ελπίδα επιτυχίας καθώς το πρόγραμμα βασιζόταν σ’ αυτόν και στην οργάνωσή του.

Για τον κεντροφυγισμό απαιτούνται εξαιρετικής ποιότητας τριβείς και στροφεία άνθρακα για τους μηχανισμούς των δίσκων, τα οποία το Ιράν θα τα προμηθευόταν από εταιρείες της Μαλαισίας.

Οι πηγές αυτές έχουν αποκλειστεί εδώ και δύο χρόνια και το Ιράν προσπάθησε ανεπιτυχώς να κατασκευάσει δικά του ρουλεμάν (άλλωστε δεν διαθέτει ούτε τα απαραίτητα υλικά για κεντροφυγική γραμμή παραγωγής εμπλουτισμένου ουρανίου (ειδικό ατσάλι υψηλών θερμοκρασιών και άνθρακες).

Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι

Ακόμη και ο επικεφαλής της ΙΑΕΑ ο νομπελίστας Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι είπε μιλώντας στο Νταβός ότι το Ιράν απέχει πολλά χρόνια από την παραγωγή ενός ατομικού όπλου και ότι μια Αμερικανο-Ισραηλινή επίθεση εναντίον του θα είχε «καταστροφικές συνέπειες».

Όλα αυτά τα γνωρίζουν πολύ καλά οι ΗΠΑ (και το Ισραήλ) αλλά εφαρμόζουν τα πολεμικά τους σχέδια για την επικυριαρχία στη Μ. Ανατολή και όχι για τον «φόβο των πυρηνικών» του Ιράν (οι ΗΠΑ δεν δίστασαν να υποστηρίξουν ότι ο Σαντάμ Χουσείν είχε αγοράσει ουράνιο από το Νίγηρα για να «κατασκευάσει» τα όπλα μαζικής καταστροφής που δήθεν διέθετε).

Εναλλακτικά, άρχισαν από καιρό να καλλιεργούν και την «εντύπωση της Ιρανικής ανάμιξης στο Λίβανο και στο Ιράκ, τις απειλές για γενοκτονία κατά του Ισραήλ και τις σχέσεις της Τεχεράνης με τη Β. Κορέα» (έχουν αναφερθεί οι «κινήσεις» του επικεφαλής της Μοσάντ, Μείρ Νταγκάν, προς την κατεύθυνση αυτή).

Τέλος, έρχεται να προστεθεί και ο εφοδιασμός του πυρηνικού αντιδραστήρα του Busher (για τον εξηλεκτρισμό της χώρας) με Ρωσικά καύσιμα ώστε να τεθεί σε λειτουργία το Φθινόπωρο, γεγονός που προσθέτει ακόμη μια «δικαιολογία» επίθεσης.