Fe-mail.gr

Ονειροκρίτης

Αληθινές εξομολογήσεις...

29 Μαΐου 2007 | 07:16 π.μ.

Μη με ρωτήσετε που τις βρήκα. Έψαξα αρκετά μετά από την ιδέα ενός φίλου. Δύσκολα ανοίγεται ένας άντρας και πολύ πιο δύσκολα γράφει για μια γυναίκα και δέχεται να δημοσιευτεί. Όσα θα διαβάσετε παρακάτω είναι αληθινά και είναι γραμμένα από άντρες των οποίων πήρα την άδεια για να τα δημοσιεύσω.
Εσείς απλά απολαύστε και πιστέψτε το. Οι άντρες που ξέρουν να αγαπούν και είναι ρομαντικοί υπάρχουν ακόμα ανάμεσα μας.

“ΜΠΟΡΩ! ΝΑΙ ΜΠΟΡΩ!... Όσο εύκολα μπορώ να φτιάξω ολόκληρους κόσμους με τη φαντασία μου, τόσο εύκολα μπορείς εσύ να τους γκρεμίσεις..
Μπορώ στο μυαλό μου να σε φανταστώ σαν ένα πανέμορφο τριαντάφυλλο μέσα σε μια αχανή έκταση ξηρασίας, να ξεχωρίζεις, να τρέχω για να δω εάν υπάρχεις.. Φτάνω, διψάω, δεν έχει νερό να πιω πουθενά, η διαδρομή με έχει κουράσει αλλά όλα αυτά μοιάζουν μηδαμινά μπρος στο αντίκρυ του κατακόκκινου και γεμάτου πάθους τριαντάφυλλου. Το πιάνω, το παρατηρώ, το μυρίζω, κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να το νιώσω με όλες μου τις αισθήσεις. Στο τέλος το νιώθω με την αφή μου, νιώθω τα αγκάθια του, να με τρυπούν και να με πληγώνουν...
Μπορώ επίσης για τον λόγο ότι το μυαλό μου ανήκει σε μένα, να σε σκεφτώ και ως την πανέμορφη μαύρη ταραντούλα που έχει αράξει στον πιο πέρα ιστό. Να σε κοιτάζω αλλά να μην τολμώ να σε πλησιάσω. Φταίει η ασύλληπτη ομορφιά σου, φταίει.. Έρχομαι και με τρόπο ερωτικό, ταλαντεύω τον ιστό σου, το καταλαβαίνεις, ανταποκρίνεσαι και πλησιάζεις στο μέρος μου.. Γινόμαστε ένα, ολοκληρωνόμαστε, ενώ την ίδια στιγμή νιώθω το καυτό δηλητήριο σου να διαπερνά το σώμα μου.. .
Μπορώ επίσης και εγώ αλλά και εσύ να καταλάβουμε ότι πρέπει να γίνουμε αφέντες του μυαλού μας και όχι δούλοι. Ή μήπως όχι; Η μόνη πραγματικότητα, το μόνο σίγουρο είναι ότι εσύ είσαι απλά ένας άνθρωπος ούτε τριαντάφυλλο, ούτε αράχνη και εγώ είμαι ένας άνθρωπος που όμως είχε το θάρρος να τολμήσει και ποτέ δε μετάνιωσε για κάτι που έκανε...”

Αλέξανδρος

“ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΩΡΟ ΜΟΥ. Αυτές είναι οι τελευταίες μου λέξεις προς εσένα. Έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου που θα ήθελα να ξέρεις και είναι όλα τόσο πολύ μπερδεμένα. Δεν είμαι καλός στο να γράφω. Δε ξέρω πως να ξεκινήσω... Θα προσπαθήσω όμως.
Θέλω όμως να γνωρίζεις ότι στάθηκες δίπλα μου κάθε φορά που σε χρειαζόμουν, εγώ όχι. Με αγάπησες τόσο πολύ και μου έδωσες τα πάντα, εγώ όχι. Με προστάτεψες πολλές φορές, εγώ όχι. Έκλαιγες για μένα, εγώ όχι. Κάθε τι που δεν έκανα με πονάει αφόρητα, με πνίγει, με διαλύει... Να ήξερες πόσο πολύ μου λείπεις. Αφάνταστα. Πόσο μόνος νιώθω που είσαι μακριά μου. Που δε θα σε ξαναδώ ποτέ. Ακόμα δε το έχω πιστέψει αλλά αυτές είναι οι τελευταίες μου λέξεις για σένα που σίγουρα εσύ δε θα διαβάσεις. Νιώθω πως δε πρόλαβα να σου δώσω τίποτα. Εγώ φταίω για όλα. Μόνο εγώ. Δεν εκτίμησα τι είχα και τώρα το έχασα. Με πονάνε όλα υπερβολικά όπως καταλαβαίνεις. Με πονάει που σε έχασα από τα χέρια μου και δεν εκτίμησα όταν έπρεπε κάθε μας αγκαλιά, φιλί, γέλιο, χάδι, έρωτα. Τα πάντα που είχα και μου έδινες πάντα απλόχερα. Αυτή τη στιγμή δε μου έχουν μείνει άλλα δάκρυα ελεύθερα και εσύ... Εσύ ποτέ δε με είχες δει να κλαίω για σένα. Ποτέ δε σου έδωσα όσα μου έδωσες εσύ. Πάντα κάτι λιγότερο. Τα πληρώνω με πόνο όλα. Αλλά είναι αργά. Πολύ αργά...
Σε αγάπησα πολύ να ξέρεις. Σε ερωτεύτηκα σαν τρελός κι ας μη το έδειξα όσο έπρεπε.
Αλλά αυτό που με πονάει όμως περισσότερο από όλα είναι που ποτέ δε θα διαβάσεις εσύ τα όσα λίγα κατάφερα και σου έγραψα γιατί έφυγες άδικα από τη ζωή και άφησες εμάς πίσω.
Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Συγνώμη.”

Ν. Κ.

“ΖΩ ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ από δική σου απόφαση όμως νιώθω τόσο δίπλα σου κάθε μέρα. Έκανα παρέες μιας βραδιάς και δεν έχω να θυμάμαι τίποτα... Παρά μόνο τις πολλές φορές που προσπάθησα να σε πλησιάσω και εσύ με έδιωχνες. Την τελευταία φορά που σε κοίταξα τυχαία πριν λίγο καιρό, είδα τη θλίψη στα μάτια σου. Δεν είδα την ευτυχία. Νιώθω πως μόνο εγώ σε καταλαβαίνω και εσύ προσπαθείς να μου κρυφτείς και να ξεγελάσεις τον εαυτό σου για τα αισθήματα σου. Ξέρεις όμως αγάπη μου πως μόνο σε μένα θα βρεις αυτά που ψάχνεις... Εγώ σε έκανα πάντα ευτυχισμένη. Όλα δικά σου. Ο κόσμος ολόκληρος για σένα. Και εγώ για σένα και μόνο. Και σε πονάει αυτό. Πολύ.
Χαραμίζεις το κορμί σου σε άλλους και δε τολμάς να κοιτάξεις πίσω σου. Λησμονείς τις τέλειες στιγμές που περάσαμε και με σκέφτεσαι ακόμα... Είμαι σίγουρος. Όσος καιρός κι αν περάσει. Ξέρεις ότι είμαι δικός σου και είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο. Εύχομαι να το καταλάβεις γρήγορα και να γυρίσεις στην αγκαλιά μου γιατί δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Μου έχεις καταστρέψει τα όνειρα. Λιώνω για σένα και που δε μπορώ να σε αγγίξω πλέον. Ξέρω πως θα έρθεις πίσω και σε συγχωρώ από τώρα για όσα μου έχεις κάνει και όσο με έχεις πληγώσει. Συγχωρώ ακόμα και την απιστία σου γιατί ξέρω πως σκέφτεσαι εμένα κάθε φορά που κάνεις έρωτα με άλλον. Σε ξέρω τόσο καλά. Εσύ με άφησες να σε μάθω. Αν σε είχα μπροστά μου αυτή τη στιγμή θα σου έλεγα μόνο πόσο πολύ σε αγαπώ. Τίποτε άλλο δεν αξίζει τόσο. Αφού δε σε έχω όμως, αποφάσισα να γράψω όλα αυτά για σένα αφ’ ότού μου ζητήθηκε από μια φίλη. Μου είπε πως θα δημοσιευθούν σε ένα γυναικείο περιοδικό στο Internet. Πόσο εύχομαι να τα διαβάζεις κι εσύ αυτή τη στιγμή γιατί για σένα το κάνω. Σε θέλω τόσο πολύ στη ζωή μου που έχω καταρρίψει κάθε εγωισμό... Θέλω να είμαστε για πάντα μαζί... Αν θέλεις κι εσύ... Γύρνα σε μένα... Σε περιμένω να ξέρεις... Πάντοτε...”

Μάνος

* * * *

Ισως να συνεχίζεται...

Εάν θέλετε κι εσείς να μοιραστείτε την δική σας εξομολόγηση στείλτε τη μας στο e-mail : agerasimidou@fe-mail.gr

Προσθήκη Σχόλιου

Αληθινές εξομολογήσεις...

Παρακαλούμε συμπληρώστε τα πεδία που σημειώνονται με *

Return to category

Σχόλια

Παρακαλούμε τα σχόλια σας να είναι κόσμια και να μην περιέχουν υβριστικό περιεχόμενο.

Έγραψε ο/η Γιατι οι αντρες κρυβονται τοσο πολυ,τελικα;;;; / 30 Μαΐου 2007 στις 12:11 π.μ.

Μου έκαναν πραγματικά εντύπωση τα όσα διάβασα σε αυτη την στήλη . Πράγματι,σπάνια "ακούς" τέτοια λόγια απο άντρες,οι οποιοι το "παίζουν" πάντα "σκληροι" και προβάλουν συνεχώς και μόνιμα το τεράστιο ΕΓΩ τους,το οποίο οφείλεις(όπως κάνει κάθε ερωτευμένη γυναίκα)να τονώνεις καθημερινά. Μακάρι,να καταφέρουν να ξανακερδίσουν τις καρδίες των γυναικών που αφησαν να φύγουν απο κοντά τους και να ξαναβρούν την ευτυχία-που ολοι την έχουμε ανάγκη!!!!!!!!!!.Ο πόνος και κατ'επέκταση η γνώση είναι κάλοι δάσκαλοι γι'αυτο. Γιατι,ομως, πρέπει να δείχνουνε οι άντρες ενα άλλο πρόσωπο;;;; οι "σκληροι" ,οι "αλυγιστοι" και οι ξερόλες;;;; Αυτο ποτε μου δεν το κατάλαβα. Λιγη τρυφεροτητα παρα πάνω δεν εβλαψε ποτε κανεναν. Και ας σκεφτόμαστε και λιγακι το άλλο ατομο που υπάρχει δίπλα μας,να το καταλαβαινουμε και κυριως να δείχνουμε ποσο πολυ νοιαζομαστε και ποσο το αγαπάμε. Μακάρι να πανε όλα καλά για όλους. Πραγματικα πολυ αποκαλυπτικες οι εξομολογήσεις. Τα θερμα μου συγχαρηρηρια για το συγκεκριμενο άρθρο σας!!!! Βιβή

Έγραψε ο/η Mageutiko / 31 Μαΐου 2007 στις 12:32 μ.μ.

H alitheia einai oti me magepsan osa diavasa. Tha ithela poly na imoun sti thesi tis protis kopelas...

Έγραψε ο/η Den krivomaste / 31 Μαΐου 2007 στις 5:48 μ.μ.

Anaferomai sto prwto sxolio , de einai panta oi idioi autoi pou tonwnoun to EGW tous kai autoi pou einai romantikoi, merikoi krivontai NAI , epeidi fovountai ,se ola ta pragmata iparxoun eksaireseis allwste . Omws pragmatika gia na mas vreite de xreiazetai na psaksete kapou ,opws proeipa DEN KRIVOMASTE , apla xreiazetai na anoiksete ta matia sas kai na deite ti exete dipla sas , einai poli pio aplo kai olws diolou paraksenws poli pio diskolo gia na to katalavete.. :) Filika, Alexandros

Έγραψε ο/η ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΤΡΕΣ / 4 Ιουλίου 2007 στις 1:37 μ.μ.

ΟΝΤΩΣ!!! ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ...ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ.ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΟΝΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΟΜΟΔΙΤΙΚΟ.ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΦΙΛΑΣ ΩΡΑΙΑ,ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΩΡΑΙΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΣΠΑΝΙΑ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ .ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΑΝΤΡΙΚΟ ΠΛΗΘΟΣ.ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΚΑΤΙ...ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ Σ'ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ...ΛΕΝΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ΑΓΑΠΗ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΝΙΩΣΟΥΝ...ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΟΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ!!!! ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗ

Έγραψε ο/η dimitra / 14 Οκτωβρίου 2007 στις 12:29 π.μ.

pisteva oti uparxoun para polu evestitoi anters...alla meta apo afta pou diavasa ta exo xasi ..telika ine kai pio evestiti kai apo emas tis ginekes ti na po ekseplagi. o aleksantros exi dikio amis den afinoume tous antres na mas diksoun to poso evestiti ine..

Έγραψε ο/η Neta / 4 Μαρτίου 2008 στις 3:11 μ.μ.

Exo meinei anaudi me osa diavasa... Eroteutika ta keimena....

Έγραψε ο/η Δημητρης Μ. / 4 Αυγούστου 2009 στις 10:43 π.μ.

Ως αντρες κρυβομαστε απο το φοβο της πιθανης απορριψης, επειδη νιωθουμε οτι ειναι πραγματα που δε περνανε στη σημερινη πεζη εποχη που ζουμε. Ποτε δεν αναλογιστηκαμε ομως ολοι εμεις ως ανθρωποι αντρες και γυναικες ποση ευτυχια χανουμε καθημερινα μεσα απ τη ζωη μας εξαιτιας ολων αυτων. Το να αγαπας εναν ανθρωπο το νιωθεις και το συνειδητοποιεις, το να σε αγαπαει καποιος-α αναρωτιεσαι ποσο αληθινο μπορει να ειναι???? Ειναι μεγαλο κριμα να χανεται μια μεγαλη και απεριγραπτη αγαπη ετσι, ειμαστε δολοφονοι με τιμωρια το πονο και τη καρδια μας που οπου και να παμε θα ειναι παντα εκει. Γιατι????? Ειμαι ενας ανθρωπος που αγαπω και εχω μια γυναικα που μ αγαπαει και μπορω να σας πω οτι περασαμε μεχρι χωρισμο και ξανασμιξαμε και τιποτα δεν ειχε πεθανει- ολα ησανε σα τη πρωτη μερα ακριβως, κρισεις και καταστασεις ως τα εγκατα του αδη που ομως καταφεραμε και αναστησαμε την αγαπη μας ξανα και ξεφυγαμε απο τη κατασταση του να αγαπαμε και να ειμαστε χωρισμενοι. Καταφεραμε και σπασαμε τα δοντια του θανατου με τη συνεχη προσπαθεια που μας εδινε η αγαπη μας του ενος προς τον αλλο. Καθημερινες δοκιμασιες της αγαπης μας που βγηκε τελικα αλωβητη μεσα απο ανελεητο σφυροκοπημα. ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ στη γυναικα μου που υπερ-αγαπω!!!!!!!

Έγραψε ο/η Tzoulia / 6 Αυγούστου 2009 στις 11:38 μ.μ.

Poli wraio poima to prwto... kai ta upolima poli omorfa....alla fovame oti den einai erwtas apla egwismos. Kai epidi den exei brethei kati kalo opos thn prwin, kremonte apo omorfes anamniseis. Kai to pono pou niothoun einai apo thn monaksia tous. An pote ksana zmiksoun pistevo kata megalo bathmo oti pali tha ginei se ligo kairo o adiaforos kai o sigouros..... Tzoulia