• Ελλάδα-Ευρώπη-Κόσμος
• Συνεντεύξεις
• Μόδα
• Ομορφιά
• Αγορά
• Σπίτι - Διακόσμηση
• Αυτοκίνητο
• Ταξίδια - Διακοπές
• Sex & Σχέσεις
• Οικογένεια - Παιδί
• Επιχειρηματικότητα
• Υγεία - Διατροφή
• Γεύση
• Τεχνολογία
• Διασκέδαση - Σινεμά
• Κατοικίδια
• Άστρα

• Ονειροκρίτης

 Τότε λοιπόν, εκείνος ο άνθρωπος ήταν για μένα ο θεός μου και ήμουν το ίδιο για αυτόν , ήταν το άλλο μου μισό και εγώ το
δικό του.
Κοιμόμουν, ξυπνούσα με την σκέψη μου σ αυτόν , ήθελα να είμαι πάντα κοντά του,  κάθε λεπτό, κάθε στιγμή. Δεν κυριαρχούσαν στις σκέψεις μου οι φίλοι μου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μιλούσα μαζί τους. Εάν πάλι ταίριαζε, να είμαι βασικά με τον άνθρωπό μου και μαζί μας οι φίλοι μας, αυτό ήταν μια καλή συγκυρία. Όμως, και να μην τους έβλεπα δεν καιγόμουν. Ναι δεν καιγόμουν! Με ενδιέφερε πρωταρχικά να είμαι μαζί του.

Προσπαθούσα να τον νιώθω όσο γινόταν περισσότερο, να φτιάχνω όμορφες και παθιασμένες βραδιές, όμορφα και ξεκούραστα Σαββατοκύριακα.

Καθόμουν δίπλα του και σκεπτόμουν τι να οργανώσω ή τι να του μαγειρέψω - μην ξεχνάμε ότι ο έρωτας περναει από το στομάχι - ή τι να του πω, ώστε να τον κάνω να με ερωτευτεί ακόμα περισσότερο. 

Ότι λοιπόν θεωρούσα καλύτερο, αυτό και έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Ήμουν στο γραφείο, πνιγόμουν από δουλειά, σήκωνα το τηλέφωνο ή έστελνα ένα μήνυμα:
Ε ψιτ ! Μου λείπεις, φιλάκια. Έτσι λιγόλογα, μπορεί και κάποιες φορές μεγαλύτερα.
Μμμμ, εδώ τώρα θα σκεφτείτε και ο άλλος; 

Και αυτός το ίδιο έκανε, πολλές φορές με προλάβαινε η κάναμε την ίδια σκέψη, ή τύχαινε να θέλουμε την ίδια στιγμή να πάρει ο ένας τον άλλο τηλέφωνο. Ναι ήταν το ίδιο και από τις δυο πλευρές, χωρίς να μετράμε πόσο έκανε ο ένας ή πόσα έδωσε ο άλλος. Ήταν δυνατά και έντονα συναισθήματα που είχαμε ο ένας για τον άλλο !
Περνούσαμε όμορφες στιγμές με γέλια, χαρά, λαχταρά και πάθος ο ένας για τον άλλο! Ποτέ δεν αρνήθηκε - ή μάλλον σχεδόν ποτέ για να μην είμαι και υπερβολική - ο ένας τον άλλον  κάτι. Ακόμη και στο κρεβάτι….- από εδώ, περνάει σίγουρα ο έρωτας !

Να έχει πολύ δουλεία, να θέλει να δει και τους φίλους του, να επιθυμεί να πάει και για μια τσάρκα μαζί τους.
Εγώ πάλι δεν είπα όχι ποτέ. Έκανα υποχωρήσεις, έτσι δεν λένε ότι πρέπει να κάνουμε;
 Καθόμουν και περίμενα. Περίμενα χωρίς να έχω καμία αντίδραση, με κάποιες στιγμές - δεν λεω υπήρχαν - που επανερχόμασταν  στην αρχική μορφή της σχέσεις  που τώρα είχε γίνει ένας σοβαρός δεσμός.
Πέρασε και ο δεύτερος χρόνος. Είπαμε χρόνια πολλά …(φτάνει )…. Βρήκα κι εγώ διάφορους τρόπους διαφυγής. Να καμία βόλτα με την Χριστίνα, να ένα σινεμά με την Άννα, άντε και πιο πολλές δουλειές στο σπίτι ή περισσότερες ευθύνες στην δουλεία (κυνηγούσα και μια προαγωγή) και περνούσε ο καιρός...!
Έφτασα σε σημείο, να μην αναγνωρίζω το άλλο μου μισό. Πού πήγε ο Θεός μου; Πού πήγε η γλύκα του; Γιατί ;

...γιατί ;
 Γιατί ξέχασα όλα αυτά που έκανα πριν για αυτόν, χωρίς να με νοιάζει τι έκανε ο άλλος για μένα…..
Όμως πρέπει...!
Ναι πρέπει να βρω λύση. Να δώσω μια ευκαιρία αν δεν θέλω πραγματικά, αληθινά να τον χάσω αυτό τον δεσμό.

Είμαστε χρόνια μαζί.

Έχουμε γίνει ένα πλέον …
Ναι ! Το μισό + μισό, μας κάνει ΕΝΑ !!!!
Πρέπει να γυρίσω το παρελθόν στον παρόν. Δεν υπάρχει άλλη λύση...
Πρέπει να δώσω σε μένα, στον άλλον, την τροφή του δεσμού μας …
Πρέπει να οργανώσω, να σχεδιάσω, να κάνω έρωτα με πάθος, να κάνω λίγο στην άκρη τις/τους φίλους, να δω τι θέλει ο εαυτός μου (μισό +μισό =ΕΝΑ) ...δεν πρέπει να χάσω άλλο χρόνο !

Πρέπει να γυρίσω το παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον !

Γιατί μισό + μισό = ΕΝΑ!

Ένα σημαίνει δίνω για μ – ένα.., για  σ- ένα !
Αυτό είναι μια καλή λύση ( νομίζω )
Για  Μ –ΕΝΑ …… για Σ – ΕΝΑ  =  ΕΝΑ  !

Προηγούμενο άρθρο

«Θα τελειώσει μόνο του»