Fe-mail.gr

Ονειροκρίτης

Πού ονειρεύεστε να σας …συμβεί ?

1 Ιουνίου 2009 | 07:31 π.μ.

Και να, που έφθασε και η στιγμή της αποκάλυψης !!!

Τριακόσιες φίλες από σας - που τώρα διαβάζετε αυτές τις γραμμές - πριν ένα μήνα, πήρατε ένα mail, με το οποίο σας ζητούσαμε να μας πείτε, για το πιο περίεργο μέρος που έχετε κάνει sex.

Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα τις κλασικές απαντήσεις, όπως στα τελευταία καθίσματα στο σινεμά, στο αυτοκίνητο ή στην κρεβατοκάμαρα των γονιών μου. Ποτέ δεν περίμενα, ότι κάποια από εσάς, θα το είχε κάνει σε αερόστατο στο Dubai, αγνοώντας την παρουσία του εμβρόντητου – φαντάζομαι - πλοηγού.

Τελικά, οι απαντήσεις σας κυμάνθηκαν από ελαφρά άτακτες έως ασύστολα τρελές! Τα κριτήριά μου για την επιλογή των 8 κορυφαίων απαντήσεων, ήταν απλά. Ήταν οι απαντήσεις που είτε με συγκλόνισαν είτε με έκαναν να ζηλέψω. Και για να μην σας κρύβομαι, στις περισσότερες απ’ αυτές τις περιπτώσεις που διάλεξα, ένιωσα και τα δύο συναισθήματα.

Να μια αιτία για να πηγαίνεις στην βιβλιοθήκη

“Όταν ήμουν φοιτήτρια, δούλευα με το φίλο μου στην κεντρική βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Ένα βραδάκι λοιπόν, αρχές καλοκαιριού, ήρθε και με βρήκε να επανατοποθετώ τα βιβλία που είχαν χρησιμοποιηθεί, στην θέση τους στα ράφια. Μου πρότεινε να κάνουμε ένα διάλειμμα και ν’ ανέβουμε στην ταράτσα του κτηρίου. Δεν είχα ξαναπάει ποτέ εκεί επάνω. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η βραδινή απασχόληση στη βιβλιοθήκη, ήταν μια απόλαυση…!”

Υπέκυψα παρακολουθώντας μια παρουσίαση

"Στην αίθουσα διασκέψεων, στα γραφεία της εταιρίας που δουλεύω, μόλις είχε τελειώσει η παρουσίαση του PowerPoint κάποιου συναδέλφου, που αφορούσε το project που είχαμε αναλάβει να ετοιμάσουμε ! Ο συνάδελφος, απίστευτος πειρασμός ! Πάνω στη μάχη…, έχασα ένα σκουλαρίκι και κάθε επόμενη φορά που έμπαινα για meeting στην αίθουσα, διακριτικά έψαχνα για αρκετό καιρό να το βρω. Φυσικά δεν το βρήκα, αλλά η εμπειρία ήταν εξαιρετική.”

Μέσα στο πυκνό σκοτάδι

“Πριν μερικά χρόνια, στην περιοχή μου είχε διακοπή ρεύματος που διήρκεσε αρκετές ώρες. Βαρεθήκαμε με τον καλό μου να καθόμαστε μόνοι μας στο σκοτεινό διαμέρισμα. Η ώρα ήταν περασμένη. Έτσι, άρπαξα έναν φακό και βγήκαμε στις σκάλες. Ήταν σκοτεινά και αποπνικτικά, αλλά θυμάμαι ακόμα την αντήχηση των φιλιών μας την ώρα που κάναμε έρωτα στα σκαλιά του σκοτεινού κλιμακοστάσιου. Στο μυαλό μας δεν υπήρξε κανένα δίλημμα, αλλά την επόμενη φορά θα φροντίσω να πάρω ένα κερί, αντί για φακό”.

Αληθινή ιστορία ή φαντασίωση ;

“Ο φίλος μου κι εγώ, δειπνούσαμε σε ένα φανταστικό εστιατόριο ξενοδοχείου. Το τραπέζι μας ήταν στρωμένο μ’ ένα μακρύ, λευκό, βαμβακερό τραπεζομάντιλο. Ο φίλος μου προσποιήθηκε ότι έσκυψε για να πιάσει το πιρούνι του που είχε πέσει κάτω από το τραπέζι, κι εξαφανίστηκε κάτω από το τραπεζομάντιλο. Σε δευτερόλεπτα, ένοιωσα την ζεστή του αναπνοή ανάμεσα στα πόδια μου και ολόκληρο το κορμί μου να ανατριχιάζει.

Ήταν πολύ συναρπαστικό. Όταν σε λίγο ήρθε ο σερβιτόρος για να μας ρωτήσει αν θα θέλαμε κάποιο γλυκό ή καφέ, με ρώτησε αν έχω μείνει μόνη και μην μπορώντας να κρατηθώ από τα γέλια, του απάντησα ότι πετάχτηκε στην τουαλέτα και ότι σύντομα θα επιστρέψει.”

Στο τούνελ της τρέλας

“Στις Άλπεις, στα σύνορα της Γαλλίας με την Ιταλία, υπάρχει το τούνελ του Mont Blanc, μήκους 11,5 χιλιομέτρων, που ξεκινάει από το Γαλλικό Chamonix και καταλήγει στην πόλη Courmayeur στην Ιταλία. Πρόπερσι, ενώ βρισκόμασταν στο ταξίδι του Μέλητος, ανήμερα Πρωτοχρονιά, επιστρέφαμε Ιταλία, όπου ήταν και η βασική μας διαμονή. Είχαμε περάσει μια πανέμορφη μέρα στις πίστες του Mont Blanc, απολαύσαμε καταπληκτικό fondue με μια φιλική παρέα στο κλασικό Caleche του Chamonix κι η βραδιά συνεχιστικέ σ’ ένα ατμοσφαιρικό μπαράκι. Ήταν μετά τα μεσάνυχτα όταν αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής και ήμασταν λίγο πιωμένοι. Μπαίνοντας στο τούνελ, βρέθηκα να κάθομαι πάνω του.

Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω, πως κατάφερε να οδηγεί και δεν σκοτωθήκαμε εκείνο το βράδυ. Αν είχε όμως συμβεί, θα είχαμε ένα πολύ ευτυχισμένο θάνατο.”

Όταν το bar, είναι ασφυκτικά γεμάτο

“Όλη τη μέρα, είχαμε ψηθεί στον ήλιο, απολαμβάνοντας τα γαλαζοπράσινα νερά στο Πορί, στο μαγευτικό Κουφονήσι. Μετά από ένα απολαυστικό ύπνο βγήκαμε για ποτό στο Σορόκο. Φύσαγε πολύ και χωθήκαμε μέσα στο μπαρ που ήταν ασφυκτικά γεμάτο.

Η μουσική μαγευτική κι εγώ καθισμένη πάνω στο σκαμπό της μπάρας απολάμβανα τις κινήσεις του συντρόφου μου, που αν και απαρατήρητες για τους άλλους, εμένα με ανέβασε στα ουράνια. Πολύ λίγες φορές, έχω απολαύσει τόσο πολύ το ποτό μου !”

Γιατί να περιμένεις, αφού το ‘χεις τόσο ανάγκη ;

“Μεσημέρι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Από το πρωί έχει προηγηθεί ένας τρικούβερτος καβγάς. Κάνει πολύ ζέστη, ανταλλάσσουμε μηνύματα, έχουμε μετανιώσει για τα λόγια που έχουμε πει μεταξύ μας και δίνουμε ραντεβού για ένα γρήγορο φαγητό σε κεντρικό φαστφουντάδικο. Όταν μιλούν τα μάτια, τα λόγια περισσεύουν. Τελειώνουμε βιαστικά το φαγητό και τον ακολουθώ στην τουαλέτα… Αξέχαστη στιγμή”

Η αρχή έγινε στη γαλαρία

“Επέστρεφα με το νυκτερινό δρομολόγιο του ΚΤΕΛ από τα Ιωάννινα όπου σπούδαζα, για το σπίτι μου στην Αθήνα. Μια πρόσκαιρη σχέση που είχα, είχε τελειώσει πριν οκτώ εβδομάδες κι ένιωθα έντονα τα σημάδια της στέρησης. Κάθισα στην τελευταία σειρά, πίσω, στο σχεδόν άδειο λεωφορείο, με σκοπό να το ρίξω στον ύπνο. Απέναντί μου έκατσε ένα πολύ όμορφο παλικάρι, που κι αυτός σπούδαζε στην Ιατρική. Αρχίσαμε την κουβέντα και πριν φτάσουμε στο Αντίρριο, είχε συμβεί το μοιραίο… Είμαστε τώρα, τέσσερα χρόνια μαζί κι εκείνη η πρώτη φορά, μας έχει μείνει αξέχαστη.”

Καλές μου φίλες, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, είμαι σίγουρη ότι και σεις θα έχετε παρόμοια συναισθήματα, με κάποιες απ’ αυτές τις εξιστορήσεις.

Κάποιες από σας μπορεί να έχετε παρόμοιες εμπειρίες ή – σας το εύχομαι από καρδιάς, όσο κι αν ζηλεύω – ακόμα πιο συναρπαστικές. Εδώ είμαστε λοιπόν για να μας τις περιγράψετε στα σχόλια του θέματος.

Για μένα, σαν συμπέρασμα, έχω να σας πω δυο πραγματάκια:

Το πρώτο απ’ αυτά, είναι τα γέλια που με πιάνουν όταν θυμάμαι την μητέρα μιας συμμαθήτριάς μου, την εποχή που πηγαίναμε Λύκειο και είχαμε αρχίσει τις πρώτες αναζητήσεις για ερωτικές εμπειρίες. Έλεγε λοιπόν η κυρία …….. «Πού ήσασταν κορίτσια, τι κάνατε, γιατί δεν μου λέτε ; Να ξέρετε πάντως – με αυστηρό ύφος – το κρυφό είναι και πονηρό ! Κι εγώ αυτά δεν τα ανέχομαι» Γέλια εμείς πίσω από την πλάτη της, γοητευμένες από τα πρώτα αγγίγματα.

Και το δεύτερο, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι τίποτα δεν είναι καλύτερο από το απροσδόκητο, το ξαφνικό, το απρογραμμάτιστο. Κι όσο πιο μεγάλο βαθμό δυσκολίας έχει, τόσο μεγαλύτερη και η απόλαυση. Αρκεί να μην ξεφύγουμε από τα όρια και να κινδυνεύσουμε να μπούμε σε περιπέτειες…!

Προσθήκη Σχόλιου

Πού ονειρεύεστε να σας …συμβεί ?

Παρακαλούμε συμπληρώστε τα πεδία που σημειώνονται με *

Return to category

Σχόλια

Παρακαλούμε τα σχόλια σας να είναι κόσμια και να μην περιέχουν υβριστικό περιεχόμενο.

Έγραψε ο/η Χαρά / 1 Ιουνίου 2009 στις 3:07 μ.μ.

Δεν βλέπω καμία αταξία ;) Μια Χαρούλα μας βρίσκω !!!!!

Έγραψε ο/η alexandra / 1 Ιουνίου 2009 στις 3:53 μ.μ.

Παρακαλείται η φίλη που είχε την εμπρειρία στο ρεστοράν να μας γράψει την διεύθυνση για να κλείσουμε επειγόντως τραπέζι!